Νησιωτοπούλα πάρε με κι εμένα στο νησί σου,
να μ’ έχεις φως μου συντροφιά, παντοτινή δική σου.
Στο όμορφο νησάκι σου, αχ, ξέχνοιαστα θα ζούμε,
κι αυτή την ψεύτρα τη ζωή, με γλέντια θα περνούμε.
Με το φεγγάρι το χλωμό, μέσα σε μια βαρκούλα,
τα δυο βόλτες θα κάνουμε, γλυκιά ριζοτοπούλα.
Στα μάτια σου που έχουνε, της θάλασσας το χρώμα,
θα σ’ αγαπώ στ’ ορκίζομαι και μέσ’ στο τάφο ακόμα.
Έλα νησιωτοπούλα άσε τα πείσματα σου,
του κόσμου λόγια μην ακούς, μα ρώτα την καρδιά σου.
Στο όμορφο νησάκι σου, αχ, ξέγνοιαστα θα ζούμε,
κι αυτή την ψεύτρα τη ζωή, με γλέντια θα περνούμε.
