Νιώθω την παρουσία του ανάμεσά μας,
το νιώθω όταν σε κοιτώ και τρέμεις και τρέμεις.
Κάτι μου κρύβεις, μάτια μου
κάτι σε βασανίζει
πες μου τι έχεις πάθει,
τι συμβαίνει και είσαι λυπημένη.
Σε νιώθω τόσο μακριά μου, καρδιά μου, καρδιά μου.
Τι έχεις πάθει, ομορφιά μου, και δεν και δε μου μιλάς.
Νιώθω το τέλος να πλησιάζει
ό, τι κι αν κάνω δεν ωφελεί
το ένστικτό μου δε με γελάει
το έργο το ‘χω ξαναδεί.
Νιώθω την παρουσία του ανάμεσά μας
όταν στα χείλη σε φιλώ και τρέμεις, και τρέμεις.
Γιατί δακρύζεις, μάτια μου,
γιατί αλλού κοιτάζεις;
Αφού το έχεις ήδη αποφασίσει,
το τζάμι έχει ραγίσει.
Σε νιώθω τόσο μακριά μου, καρδιά μου, καρδιά μου.
Τι έχεις πάθει, ομορφιά μου, και δεν και δε μου μιλάς.
Νιώθω το τέλος να πλησιάζει
ό, τι κι αν κάνω δεν ωφελεί
το ένστικτό μου δε με γελάει
το έργο το ‘χω ξαναδεί
