Μόνος μου γυρίζω
σε μια άδεια παραλία,
μα δεν έχει σημασία τώρα πια
δεν μ΄ αναγνωρίζω, κάθε βήμα
ξεθωριάζει από το κύμα
που αγκαλιάζει την στεριά
Να ΄ταν το ψέμα στην άμμο γραφή
να ΄ταν η θάλασσα λήθη
κάθε υπόσχεση φίλο χαρτί,
κάθε φιλί παραμύθι…
Θα ΄μουν για ΄σένα ο δρόμος
όμως έμεινα μόνος σε κάποια στροφή
θα ΄ταν η αγάπη μας νόμος,
όμως είναι τα χείλι σου
πόρτα κλειστή…
Τίποτα δεν μένει από τα γλυκά σου λόγια
που με τόση ευκολία μου ΄χες πει
είμασταν δυο ξένοι, εσύ έψαχνες για τέλος
και εγώ έψαχνα για μια καινούργια αρχή
Να ΄ταν τα όνειρα κήποι, αυλές
να ΄ταν τα λόγια λουλούδια
από τα άνθη να φτιάχνω χορδές,
για να σου γράφω τραγούδια
Θα ΄μουν για ΄σένα ο δρόμος
όμως έμεινα μόνος σε κάποια στροφή
θα ΄ταν η αγάπη μας νόμος,
όμως είναι τα χείλι σου
πόρτα κλειστή…
