Νύχτα γεμάτη αλκοόλ και αποτσίγαρα,
σπασμένα τζάμια ο εαυτός μου στο τσιμέντο,
του έρωτά μου ξεβαμμένα τα συνθήματα
κι η ανασφάλεια μονάχα σε κρεσέντο,
του έρωτά μου, ξεβαμμένα, τα συνθήματα
κι η ανασφάλεια μονάχα σε κρεσέντο.
Μπορεί απόψε στο κενό μου να γλιστρήσω,
όμως μπορεί και κάπου να σε συναντήσω,
να είσαι μόνος σου μέσα στους δρόμους να ψάχνεσαι
κι όπως αισθάνομαι εγώ κι εσύ να αισθάνεσαι,
να είσαι μόνος σου μέσα στους δρόμους να ψάχνεσαι
κι όπως αισθάνομαι εγώ κι εσύ να αισθάνεσαι.
Νύχτα γεμάτη αλκοόλ και νάζια ζόρικα
κι εγώ φαλτσάρω σ’ αδιέξοδη πορεία,
σήματα κάνω στη σιωπή μου, κανταδόρικα,
και κάθε πόθος μου έχει γίνει αγωνία,
σήματα κάνω στη σιωπή μου, κανταδόρικα,
και κάθε πόθος μου έχει γίνει αγωνία.
Μπορεί απόψε στο κενό μου να γλιστρήσω,
όμως μπορεί και κάπου να σε συναντήσω,
να είσαι μόνος σου μέσα στους δρόμους να ψάχνεσαι
κι όπως αισθάνομαι εγώ κι εσύ να αισθάνεσαι,
να είσαι μόνος σου μέσα στους δρόμους να ψάχνεσαι
κι όπως αισθάνομαι εγώ κι εσύ να αισθάνεσαι.
