Κάτι πουλιά νυχτερινά τη μέρα δεν πετάνε
Σαν ξημερώσει χάνονται σε τόπο μυστικό
Όταν βραδιάζει έρχονται εδώ και τραγουδάνε
Γι’ αυτούς που ζήσανε γκρεμό και δεν το μαρτυράνε
Σε μένα μοιάζουν τα πουλιά που τραγουδούν τα βράδια
ψυχές που χτίζουνε φωλιά σ’ απόκρημνα φαράγγια
Σε μένα μοιάζουν τα πουλιά
Κάτι πουλιά νυχτερινά ξεβάφουν τα φτερά τους
χρόνια κρυμμένα βάλσαμο κερνάνε τους τρελούς
Πάντα που ονειρεύονται αλλού πως ταξιδεύουν
μακρυά απ’ τα σύνορα του νου και με θεριά παλεύουν
Σε μένα μοιάζουν τα πουλιά που τραγουδούν τα βράδια
ψυχές που χτίζουνε φωλιά σ’ απόκρημνα φαράγγια
Σε μένα μοιάζουν τα πουλιά
