Το χέρι μου στην τσέπη σου και πάμε
όταν ο κόσμος έχει κοιμηθεί
τις νύχτες που μας δίνεται η πόλη
και τις ανάσες μας μπορεί ν` αφουγκραστεί.
Είν’ ο Θεός μας τόσο δα μικρούλης
σαν βγαίνουμε κρυφά, μαζί μας παίζει
δεν ξέρει διόλου θαύματα να κάνει
μα όταν σμίγουμε χαμογελά.
Τραβώντας στον αξύριστο χειμώνα
με μια ενορχήστρωση του ανέμου μαγική
τα πλήκτρα του έρωτά μας οι σολίστες
στο πρώτο αθέατο φιλί μετά Χριστόν.
