Νύχτες ξενυχτώ χωρίς ελπίδα
έρημος στους δρόμους τριγυρνώ
μπρος του παραθύρου σου τη γρίλια
τις θλιμμένες ώρες μου περνώ
Πόσο νοσταλγώ να σ’ ανταμώσω
να ξανάβρω την παλιά χαρά
τα φιλιά μου πάλι να σου δώσω
να μου φύγει η μαύρη συμφορά
Μα εκεί που βρίσκεσαι στα ξένα
ποιος να ξέρει τώρα που γυρνάς
άραγε με σκέφτεσαι και μένα
ή για κάποιον άλλονε πονάς
