Οι διαβάτες αραιώσαν,
το δρομάκι ησύχασε,
τα φωτάκια γύρω απλώσαν
νύχτωσε, νύχτωσε.
Τ’ άστρα βγήκαν για σεργιάνι
κι ένα, κάποιο κύλησε,
το φεγγάρι βόλτα κάνει,
νύχτωσε, νύχτωσε.
Τέτοια ώρα να ‘σαι μόνος,
γιατί σ’ άλλον γλίστρησε,
είν’ ο πιο μεγάλος πόνος,
νύχτωσε νύχτωσε.
