Στο ένα χέρι τ’ ουρανού
κρατώ τα μυστικά μας
και με το άλλο τ’ άσβηστα
τα λάθη τ’ ακριβά μας.
Με ένα νεύμα του φιλιού
ρωτώ τα όνειρά μας
που πήγαν αν χαθήκανε
στα βάθη του έρωτά μας.
Ο Αύγουστος συννέφιασε
κι έκρυψε το φεγγάρι
στην άκρη του παραμυθιού
στης λήθης το πιθάρι.
Ο Αύγουστος συννέφιασε
κι έκρυψε το φεγγάρι
έγινε κόκκινο βαθύ
όνειρο σε λυχνάρι.
Σκοτείνιασαν οι σκέψεις μου
τα μάτια έχουν δακρύσει
αργά κυλούν τα λόγια μου
στα χείλη έχουν σβήσει.
Ας είχα δει πως μέσα σου
φωλιά χτίζει η πλήξη
τι κι αν σου δίνω με χαρά
εσύ παίρνεις με θλίψη.
