Ντερβίση μου να ‘ρχόσουνα μια ώρα στο τσαρδί μας
Να ‘βρισκες τους φίλους μας που είν’ όλοι δικοί μας,
και θα ‘βλεπες τους φίλους μας που `ναι όλοι δικοί μας.
Πεννιά φοράτη θ’ άκουγες με φίνους μπαγλαμάδες
Τσιμπούκια που θα πίνουμε, να τρίζουν οι λουλάδες.
Μπουζούκι που θα παίζουμε, με ανοιχτό ντουζένι,
Τη βόλτα που θα έφερνες κι εσύ καραντουζένι,
τη βόλτα που θα έπερνες κι εσύ καραντουζένι.
Κέφι λοιπόν θα κάνουμε κι εσύ καλός ντερβίσης,
Μόνο, ο χάρος ο σκληρός, αυτός θα μας χωρίσει,
Μα εγώ δεν είμαι ποιητής τραγούδια να ταιριάζω
και μου τα φέρνει ο αργιλές και τα κατασκευάζω.
