Μ’ αρέσουνε τα γούστα σου και τα καμώματά σου,
μπερδεύτηκα, Γιαννάκη μου, στην έξυπνη ματιά σου.
Όταν περνάς σε λαχταρώ. το ’χω κρυφό καμάρι.
φοβούμαι μες στη γειτονιά, καμιά να μη σε πάρει.
Τα βράδια θέλω να περνάς, βρε όμορφο Γιαννάκη,
στα μυστικά να μου το λες, πως μ’ αγαπάς λιγάκι.
Στη ζούλα πάντα έξυπνα περνάς, κρυφομιλούμε,
στα σκοτεινά Γιαννάκη μου θα γλυκοφιληθούμε.
Στην αγκαλιά σου θα ριχτώ, να με γλυκοχαϊδεύεις
και να μου λες παντοτινά εμέ πως θα λατρεύεις.
Και τότε, βρε Γιαννάκη μου, θα ξεύρεις θα ησυχάσω
τα όμορφα τα κόλπα σου ποτέ δε θα ξεχάσω.
