Ανοίξετε τα μνήματα να ιδούν κι οι πεθαμένοι
το φονικό που ακούστηκε σ’ όλη την οικουμένη
Στη Δραπετσώνα γίνηκε, μην το θαρρείτε ψέμα
έναν λεβέντη πόλισμαν τον βούτηξαν στο αίμα.
Φτωχέ Γυφτοδημόπουλε, καϋμένο παλληκάρι
Πως σ’ εύρε τέτοιο άδικο και τέτοια τύχη μαύρη
Καθώς τραβούσες άφοβα σαν πάντα στη δουλειά σου
σού βάρεσαν μπαμπέσικα δυο σφαίρες στην καρδιά σου.
Όσες ψυχές κι’αν τ’ άκουσαν χύσανε μαύρο δάκρυ
Και τον ελυπηθήκανε όλοι απ’ άκρη σ’ άκρη
Αν είχε μάνα στη ζωή πως θε να το βαστίξει
Κι αν έχει αγάπη λατρευτή πως θα το νταγιαντίσει
