Ένα φεγγάρι τύμπανο
απόψε με καλεί
να βγάλω την παλιά στολή
να την πετάξω.
Ν’ αφήσω πίσω τους καημούς
τα γράμματα, τους αριθμούς
και να φωνάξω.
Σκαρφάλωσε στην τρέλα μου
και πιάσε ουρανό.
Κάτω απ’ τα πόδια το κενό
να μη φοβάσαι.
Αυτοί που κάθονται στη γη
και δεν τολμούνε τη φυγή
να τους λυπάσαι.
Κι αν έλιωσαν του Ίκαρου
τα κέρινα φτερά
δε χάθηκε στα πέλαγα
έμεινε εκεί ψηλά.
