Τον Τζίμη τον πρωταθλητή,
τον έδεναν μ’ ένα σκοινί
εκεί, μπροστά στην Δημαρχία
κι αυτός, γεμάτος λεβεντιά,
με θριαμβευτική ματιά
λυνόταν πριν μετρήσεις τρία,
πριν μετρήσεις τρία.
Για να δοξάσει την Ελλάδα,
( Για να δοξάσει την Ελλάδα )
για να δοξάσει την Ελλάδα,
( μπράβο ),
μα για να βγει κι η φασουλάδα,
( ζήτω ).
Δεύτερος άθλος στη σειρά,
λύγιζε σίδερα χοντρά
κι έσπαγε μπρούντζινους χαλκάδες
κι όπως τον κοίταζαν χαζά,
φώναζε ο Τζίμης πονηρά,
“το νου σας στους πορτοφολάδες,
στους πορτοφολάδες”.
Για να δοξάσει την Ελλάδα,
( Για να δοξάσει την Ελλάδα )
για να δοξάσει την Ελλάδα,
( μπράβο ),
μα για να βγει κι η φασουλάδα,
( ζήτω ).
