Η σφαίρα τον επέτυχε στην πλάτη
κι έκαμε τρία βήματα κι εστάθη
κι έκαμε τρία βήματα κι εστάθη
Το άσπρο του πουκάμισο ματώνει
κόκκινο τριαντάφυλλο απλώνει
κόκκινο τριαντάφυλλο απλώνει
Στάλες τα ροδοπέταλά του αφήνει
το ματωμένο ρόδο του Χαΐνη
Ελύγισε τα γόνατα και πέφτει
και σύρθηκε στο βροχινό καθρέφτη
Κι είδε στο πρόσωπό του την Ελένη
μαυροντυμένη και να περιμένει
Αχνό σεντόνι η νύχτα ετοιμάζει
το φως του φεγγαριού και τον σκεπάζει
το φως του φεγγαριού και τον σκεπάζει
Γιατί δεν είχε μάνα τον κλαίει
κι όμορφα μοιρολόγια να του λέει
