Τον Χάρο βρήκα μια βραδιά
βαρύ κι αγριεμένο
μ’ ένα σπαθί στο χέρι του
στο αίμα βουτηγμένο.
Στης Κρήτης τ’ όμορφο νησί
πήγε να πάρει μια ψυχή
και βγήκε πληγωμένος
Με κοίταξε, τον κοίταξα
μες στ’ άγριά του μάτια
και μου ‘πε λάθη έκανε
σ’ αυτά τα μονοπάτια
Στης Κρήτης τ’ όμορφο νησί
πήγε να πάρει μια ψυχή
μα γίνηκε κομμάτια
Τον είδα για στερνή φορά
τα μάτια του πριν κλείσει
κι είπε στης Κρήτης το νησί
δε θα ξαναπατήσει.
Στης Κρήτης τ’ όμορφο νησί
όποιος θα πάρει μια ψυχή
εκεί θα ξεψυχήσει
