Για δέστε τον αμάραντο,
σε τι βουνό φυτρώνει καλέ.
Φυτρώνει μες στα δύσβατα,
στις πέτρες στα ανηφόρια καλέ.
Τον τρών’ τα λάφια σας παιδιά
Τον τρών’ τα λάφια και μεθούν
τ΄αγρίμια κι ημερεύουν καλέ.
Να το ‘τρωγε μωρέ παιδιά
να το ‘τρωγε κι η μάνα μου,
εμένα να μην κάμει καλέ…