Στον άνεμο ποτέ μην πεις
αυτό που σε παιδεύει
γιατί μια μέρα θα σε βρει
και θα στο διηδηθεί.
Θα σε τυλίξει μ’ ερημιά
και ρούχο θα σου γίνει
πανιά κατάρτια στο κορμί
θα ψάχνει κι άφορμή.
Για να σε κάνει ταίρι του
ή αδερφό ή μάνα
ο άνεμος είναι παιδί
που παίζει στην αλάνα
και τα σύννεφα φυσάει
και στον ήλιο τραγουδάει.
Τον άνεμο μην προσκυνάς
μα φίλο να τον έχεις
κι όπου σε πάει μη ρωτάς
ακόμα κι αν πονάς.
Σαν μια αέρινη ψυχή
μαζί σου θα μαθαίνει
της πίκρας τα παράλογα
του κόσμου τα σκληρά.
Του κρύβω την αγάπη μου
μη τύχει και ζηλέψει
και σαν ψυχή του πέλαγου
να` ρθει να μου την κλέψει
την ανάσα μου γυρεύει
κι ό.τι αγαπώ μαντεύει.
