Το άρρωστο κορμάκι μου το τρώει το μαράζι,
που καίγεται η καρδούλα μου κι από καημό στενάζει.
Ο κόσμος όλος χαίρεται κι εγώ μονάχα κλαίω,
τον πόνο πο ‘χω μέσα μου, ποτέ μου δεν τον λέω.
Ελπίδα έχω μονάχα κι όλο κουράγιο κάνω,
αν με εγχειρίσουν οι γιατροί, ίσως να ξαναγιάνω
