Κάπου – κάπου, δάκρυ του βράχου
φέρνεις για να πιω,
να θυμάμαι, όπου και να `μαι,
πόσο σ’ αγαπώ.
Δώσ’ μου, φως μου, γέλιο του κόσμου
σώμα να ντυθώ,
άσ’ τα μέτρα, ανθίζ’ η πέτρα
γιατί σ’ αγαπώ.
Ο έρωτας, ο έρωτας,
είναι χαλί για να πετάς.
Δώσ’ μου, δώσ’ μου γέλιο του κόσμου
σώμα να ντυθώ,
άσ’ τα μέτρα, ανθίζ’ η πέτρα
γιατί σ’ αγαπώ.
Καρδιά μου, μη σε νοιάζει,
κανένα μη ρωτάς,
εγώ είμαι για σένα
κι ο έρωτας για μας.
Χαμογέλα, του νου μου τρέλα,
στάχτη το κακό,
στην πλατεία, κέρνα λατρεία
και φραπέ γλυκό,
τρεις καθρέφτες και δυο φεγγάρια
παρακολουθούν
τα όνειρά μας στα μαξιλάρια
κι ασημογεννούν.
Ο έρωτας, ο έρωτας,
είναι χαλί για να πετάς.
Δώσ’ μου, δώσ’ μου, γέλιο του κόσμου
σώμα να ντυθώ,
άσ’ τα μέτρα, ανθίζ’ η πέτρα
γιατί σ’ αγαπώ.
Καρδιά μου, μη σε νοιάζει,
κανένα μη ρωτάς,
εγώ είμαι για σένα
κι ο έρωτας για μάς.
Κάπου – κάπου, δάκρυ του βράχου
φέρνεις για να πιω,
να θυμάμαι, όπου και να `μαι,
πόσο σ’ αγαπώ.
