Ο έρωτας

Δεν είναι υπόθεση ο έρωτας φτηνών σουξέ.
Δεν είναι της μαθήτριας το πρώτο δάκρυ.
Είναι απειλή, είναι ζημιά.
Δεν είναι βάρκα με καρδιές στην άκρη.

Είναι σιωπή είναι φωτιά.
Είναι αυτός που καίγεται στη μέση της πλατείας.
Είναι σιωπή είναι φωτιά.
Είναι σιωπή είναι φωτιά.
Είναι αυτός που φεύγει πριν το τέλος της ταινίας.
Είναι θεός κι εγκληματίας.
Είναι σιωπή είναι φωτιά.

Ο έρωτας βουτάει απ’ τις ταράτσες στο κενό.
Χώνει το χέρι σε νερό, νερό που βράζει.
Δεν έχει σώμα, ούτε μυαλό.
Δεν αρρωσταίνει, δεν πονάει, δε δειλιάζει.

Ο έρωτας δεν είναι η μελωδία που θα φας,
ούτε μπουκέτο με λουλούδια να στολίσεις.
Τραβάει μακριά καθώς τραβάς
απ’ το συρτάρι της καρδιάς δυο μάτσα αναμνήσεις.

Δεν είναι “μπόμπα”σε σκυλάδικο ο έρωτας,
ούτε ο εύχαρις και πλούσιος μαλάκας.
Είναι αυτόχειρας φυγάς.