Ο κοσμάκης με ψωμί μόνο δε ζει
αργοναύτης είμαι εγώ κι εσύ νησί
με σημάδια ερωτικά σημαδεύω τα χαρτιά
τ’ όνειρό μας οδηγώ γιατί είμαι εγώ
Ο γιος του ανέμου, o γιος του ανέμου
Θεατρίνοι με τρομπέτες και βιολιά
σαλτιμπάγκοι σαν πολύχρωμα πουλιά
ακροβάτες σοβαροί και παραδεισένια όροι
με φωνάζουν αρχηγό γιατί είμαι εγώ
Ο γιος του ανέμου…
Σαν το κύμα στ’ ακρογιάλι σου θα ‘ρθω
μες στο στήθος σου θ’ αράξω και θα πιω
της αγάπης το κρασί που μ’ αρνήθηκες εσύ
όπου να ‘σαι θα σε βρω γιατί είμαι εγώ
Ο γιος του ανέμου…
