Τι θα γίνω εγώ μ’ εσένα, βρε, γκρινιάρη μου,
κάθε βράδυ γκρίνια π’ έχω στο κεφάλι μου.
Θέλεις να σε παρατήσω πες το φανερά,
να βρω άντρα όπως θέλω, πλούτη και καλά.
Κάθε βράδυ στην ταβέρνα πας και ξενυχτάς,
φέρτε ούζο, φέρτε μπύρες, πίνεις και μεθάς.
Εγώ, άντρα, δεν αντέχω πάντα να μεθάς,
να ‘ρχεσαι να με γκρινιάζεις, γίνηκες μπελάς.
Θέλεις, άντρα μου, να ζήσεις πάλι με χαρά,
το πιοτό να παρατήσεις, γκρίνιες και καβγά.
Κάθε βράδυ με τραγούδια και γλυκά φιλιά,
τη ζωή μας να χαρούμε στον ψεύτικο ντουνιά.
