Σε πέλαγος μεγάλο
καράβι ταξιδεύει
το δέρνουν οι φουρτούνες
κι οι φουσκοθαλασσιές.
Μα αυτός στέκει σαν βράχος
τα κύματα παλεύει
γιατί ξέρει πως έχει
στα σπλάχνα του ψυχές.
Ο καπετάνιος εις το τιμόνι
το κουμαντάρει με σιγουριά
κάνουν κουράγιο λοστρόμοι, ναύτες
δεν είν’ η πρώτη μας φορά.
Δέρνει ο χειμώνας σκληρά τους ναυτικούς μας
και σ’ όλα τα λιμάνια γι αυτούς αγωνιούν
οι συγγενείς κι οι φίλοι, χαροκαμένες μάνες
με το καλό να `ρθουν τον Θεό παρακαλούν.
Ο καπετάνιος εις το τιμόνι
το κουμαντάρει με σιγουριά
κάνουν κουράγιο λοστρόμοι, ναύτες
δεν είν’ η πρώτη μας φορά.