Οι καμηλιέριδες περνάνε από πέρα,
έλα να φύγουμε απ’ την πόλη που γερνά,
και μακριά στην όαση του Μπεν Αμέρα
θα ξαποστάσουμε και οι δυο παντοτινά.
Θα αποκοιμηθείς γλυκά
και χωρίς να υποφέρεις,
θα μας πάρει τελικά
ο μεγάλος καμηλιέρης.
Μια αραπίνα θα ξεπλύνει το αλάτι
από το δάκρυ μιας ολόκληρης ζωής,
κι ένας φελάχος θα σου δίνει από το κανάτι,
βαρύ κρασί να πιεις και να αποκοιμηθείς.
Θα αποκοιμηθείς γλυκά
και χωρίς να υποφέρεις
θα μας πάρει τελικά
ο μεγάλος καμηλιέρης.
Ο μεγάλος καμηλιέρης είναι ο Θεός.
