Ένας τρελός παραμυθάς πέρασ’ απ’ τ’ όνειρό μου
και μου ‘πε πως στα χέρια σου κρατάς το τυχερό μου,
κρατάς το μαγικό ραβδί, το μυστικό βοτάνι,
που κάνει άντρα το παιδί και το μυαλό του χάνει,
και το μυαλό του χάνει.
Μακάρι ο παραμυθάς να ‘λεγε την αλήθεια,
και τα δικά σου ψέματα να είναι παραμύθια.
Ένας τρελός παραμυθάς πέρασ’ απ’ την καρδιά μου
και μου ‘πε πως στην τσέπη σου έκρυβες τα κλειδιά μου,
αυτά που ανοίγουν ουρανούς και ξεκλειδώνουν κάστρα
κι όσα δε βάζει ανθρώπου νους όταν μετράει τ’ άστρα.
Μακάρι ο παραμυθάς να ‘λεγε την αλήθεια,
και τα δικά σου ψέματα να είναι παραμύθια.
