Δίνω στο παιδί μπαξίσι
πέντε τάλιρα χρυσά
άιντε να μου τραγουδήσει
δυο Σμυρνέϊκα παλιά.
Να μου το πει τον αμανέ
και ας πεθάνω, μα το ναι.
Εγώ ‘μαι πρόσφυγας ξεριζωμένος
και με Σμυρνέϊκα παλιά νανουρισμένος.
Όσα έχω αποχτήσει
πρόσφυγας στην ξένη γη
σου τα δίνω όλα μπαξίσι
και τραγούδα ως την αυγή.
Πες το, καλέ, τον αμανέ
και ας πεθάνω, μα το ναι.
Εγώ ‘μαι πρόσφυγας ξεριζωμένος
και με Σμυρνέϊκα παλιά νανουρισμένος.
