Με θέλεις, επειδή μοιάζω μ’ εκείνον π’ αγαπάς,
κι όταν, στα μάτια, με κοιτάς, θαρρείς ότι τον βλέπεις,
κι όταν, με πάθος, με φιλάς, μ’ εκείνονε παραμιλάς
κι εκεί το νου σου έχεις.
Ως πότε, στην αγάπη σου, θα κάνω τον σωσία,
για σένα μια διέξοδο, για μένα τυραννία,
ως πότε, στην αγάπη σου, θα κάνω τον σωσία.
Το ξέρω, δυστυχώς, είμαι σκιά του αλλουνού,
για την πληγή του χωρισμού, μια αναγκαία λύση
κι όταν θα βρεις τον λυτρωμό, μ’ ένα απλό “ευχαριστώ”,
ο ρόλος μου θα λήξει.
Ως πότε, στην αγάπη σου, θα κάνω τον σωσία,
για σένα μια διέξοδο, για μένα τυραννία,
ως πότε, στην αγάπη σου, θα κάνω τον σωσία.
