Τεμπέλης από κούνια,
να τρως και να κοιμάσαι,
καρφί να μη σου καίγεται
και πάντα αφέντης να ‘σαι.
Αυτή είναι η ζωή,
αυτή είναι η ζωή,
μ’ εμένα όποιος μπλέξει
θα κάνει προκοπή.
Δυο – τρεις καρέκλες στη σειρά,
καφέ και τσιγαράκι,
στον κόκορα τα φόρτωσα
και σπάω νταλκαδάκι.
Αυτή είναι η ζωή,
αυτή είναι η ζωή,
μ’ εμένα όποιος μπλέξει
θα κάνει προκοπή.
Αν έχει η πλάση βάσανα
εμένα δε με νοιάζει,
ο κόσμος είναι όμορφος
γι’ αυτόν που τεμπελιάζει.
Αυτή είναι η ζωή,
αυτή είναι η ζωή,
μ’ εμένα όποιος μπλέξει
θα κάνει προκοπή.
Αφού βαριέστησα κι εγώ
μ’ αυτή την τεμπελιά μου,
ξανά στην ξάπλα στρώνουμαι
και γίνετ’ η δουλειά μου.
Αυτή είναι η ζωή,
αυτή είναι η ζωή,
βρεμένο παξιμάδι
και φτου κι απ’ την αρχή.
