Ό,τι άναψε θα σβήσει με βοριά ή με νοτιά
και αλί σ’ όποιον δεν ζήσει της αγάπης τη φωτιά.
Έλα και πάρε με αγκαλιά, προτού η αγάπη σβήσει,
έλα και δώσε μου φιλιά.
Ό,τι άναψε θα σβήσει, δε θα ζήσει μια ζωή,
στάχτες και καπνούς θ’ αφήσει ξαφνικά ένα πρωί.
Πάνω στο γλυκό μεθύσι, φιλοσόφησα που λες,
ο, τι άναψε θα σβήσει, δε στο λέγω για να κλαις.
