Φτωχέ ζητιάνε της γωνιάς,
σήμερα μην δακρύζεις,
ο κόσμος πέρα ως πέρα
για μένανε γελά.
Σαν αγαπιέσαι κι αγαπάς
τον ουρανό αγγίζεις,
τον ουρανό αγγίζεις
και τ’ άστρα τα ψηλά.
Μα ο κεραυνός κι η αστραπή
με λάβωσαν στη στράτα,
Το “σ’ αγαπώ” μου στη σιωπή,
τα όνειρα φευγάτα.
Φτωχέ ζητιάνε της γωνιάς,
άσε να κάτσω πλάι
να γίνουμε παρέα
στην άπονη ζωή.
Εσύ τη φτώχεια σου να κλαις
κι εγώ αυτόν που πάει
κι εγώ αυτόν που πάει
και μένω μοναχή.
