Μάνα μου το κρεβάτι μου
απόψε να τ’ αλλάξεις
για τελευταία πια φορά
σεντόνια στρώσε καθαρά
κι ύστερα να με κλάψεις.
Εγώ πεθαίνω μάνα μου
και σφίξε την καρδιά σου
η μόνη σου παρηγοριά
θα ‘ναι τα δάκρυά σου.
Η μοίρα έτσι τα ‘φερε
κανένας δε μου φταίει
ζωή δεν έχω πιο πολύ
γιατί στον κόσμο οι καλοί
πάντα πεθαίνουν νέοι.
Εγώ πεθαίνω μάνα μου
και σφίξε την καρδιά σου
η μόνη σου παρηγοριά
θα ‘ναι τα δάκρυά σου.