Οι χαρές σαν γειτόνισσες περήφανες, που λες,
περνάνε δίπλα μας και δε μας χαιρετάνε.
Οι χαρές, ακατάδεχτες συγγένισσες, που λες,
με τους καημούς μας και τα ντέρτια μας γελάνε.
Κύριε κόσμε μου, που λες,
εμείς που είμαστε ο λαός
δουλεύουμε τις Κυριακές, δουλεύουμε και σκόλη
για να ’χουνε οι άρχοντες
πλούσιο πορτοφόλι.
Και οι χαρές …
Κύριε κόσμε μου, που λες,
εμείς γλεντάμε ομαδικά
κι ο Καζαντζίδης μοναχά τα βάσανά μας κλαίει
και μέσ’ απ’ τα τραγούδια του
για τους καημούς μας λέει.
Και οι χαρές …
