Κάποιος έτρεχε στο πλήθος
κάποιος άλλος όχι εγώ.
Εγώ τάιζα τους λύκους
και κοιμόμουν στο βουνό
Κάποιος μου ‘κλεψε τα χρόνια
και μου πήρε την ψυχή.
Εγώ άκουγα τ’ αηδόνια
κι έπινα γλυκό κρασί.
Κάποιος ζούσε τη ζωή μου
μες στο σπίτι μου είχε μπει,
τον κοιτούσα απ’ το φεγγίτη
που ‘στρωνε να κοιμηθεί.
Κάποιος έκλαιγε με τύψεις
για όσα πρόδωσα εγώ,
για όλα αυτά που ‘χα αγαπήσει,
για όλα αυτά που δε θα δω.
Κάποιος φεύγει μ’ ένα πλοίο
κάποιος που δεν είμαι εγώ.
Στη προβλήτα μες το κρύο
λυπημένα τον κοιτώ.
Κάποιος έκλαιγε με τύψεις
για όσα πρόδωσα εγώ,
για όλα αυτά που ‘χα αγαπήσει,
για όλα αυτά που δε θα δω.
Για όλα αυτά που δε θα δω…
Για όλα αυτά που δε θα δω…
Για όλα αυτά που δε θα δω…
