Ο πόνος και η πίκρα μου
να γίνουνε φαρμάκι
και να το πιεις γουλιά – γουλιά,
να σου πικράνω την καρδιά,
όπως την πίκρανες εσύ
και λιώνει απ’ το σαράκι,
και λιώνει απ’ το σαράκι.
Όλα εδώ πληρώνονται,
εδώ, σ’ αυτή την πλάση,
κάποιος, κι εσένα, θα βρεθεί,
σκληρά να σε δικάσει.
Να γίνουν φλόγες και φωτιές
τα μαύρα δάκριά μου
και να καείς σαν το κερί,
έτσι όπως μ’ έκαψες κι εσύ,
σαν έφυγες και μ’ άφησες
στη μαύρη ερημιά μου,
στη μαύρη ερημιά μου.
Όλα εδώ πληρώνονται,
εδώ, σ’ αυτή την πλάση,
κάποιος, κι εσένα, θα βρεθεί,
σκληρά να σε δικάσει.
Να γίνει, θέλω, κεραυνός,
και το βαρύ μου άχτι
και κάποια νύχτα σκοτεινή,
όπου κι αν είσαι, να σε βρει
και όπως κάηκα εγώ,
κι εσύ να γίνεις στάχτη,
κι εσύ να γίνεις στάχτη.
