Όλα τα τραγούδια μου
τα ‘γραψα για σένα
και τα πιο χαρούμενα
και τα πιο θλιμμένα.
Κι όταν ήσουν πλάι μου
κι όταν είχες φύγει
κι ένοιωθα ένα σύννεφο
τη χαρά να πνίγη.
Όλα τα τραγούδια μου
είν’ η ζωγραφιά σου
είναι τα γινάτια σου
δάκρυα βροχή.
Είναι τα καπρίτσια σου
και τα πείσματά σου
κι όση λύπη μου ‘φερες
πάντα στην ψυχή.
Όλα τα τραγούδια μου
τα ‘γραψα για σένα
καλοκαίρια κι άνοιξες
βράδια πονεμένα.
Και μουντά φθινόπωρα
και φριχτοί χειμώνες
που χαϊδεύουν τ’ όνειρο
πάντα μ’ ανεμώνες.
