Όχι μονάχα δεν μπορείς να μ’ αγαπήσεις
μα και σαν φίλο δεν μπορείς για να με δεις
κι από συμφέρον φρόντισες να με κρατήσεις,
την καλωσύνη μου για να εκμεταλευτείς.
Κι όλο ζητάς, κι όλο ζητάς,
χωρίς ποτέ, χωρίς ποτέ κάτι να δώσεις,
όμως κι εγώ, όμως κι εγώ
τίποτα, τίποτα δε θα σου αρνηθώ.
Κι έτσι, το λάθος μιας υπόσχεσης πληρώνω,
που πήρα όρκο πως σωστά θα σου φερθώ,
όχι μονάχα δεν μπορείς να μ’ αγαπήσεις
μα και σαν φίλο δεν μπορείς για να με δεις.
Όχι μονάχα δεν μπορείς για να με νιώσεις
μα και σαν άνθρωπο, ποτέ δε θα με δεις
κι από φιλότιμο πληγώνω την καρδιά μου,
αφού δεν έχω περιθώρια φυγής,
κι από φιλότιμο πληγώνω την καρδιά μου,
αφού δεν έχω περιθώρια φυγής.
Όχι μονάχα δεν μπορείς για να με νιώσεις
μα και σαν άνθρωπο, ποτέ δε θα με δεις.
Κι όλο ζητάς, κι όλο ζητάς,
χωρίς ποτέ, χωρίς ποτέ κάτι να δώσεις,
όμως κι εγώ, όμως κι εγώ
τίποτα, τίποτα δε θα σου αρνηθώ.
Κι έτσι, το λάθος μιας υπόσχεσης πληρώνω,
που πήρα όρκο πως σωστά θα σου φερθώ,
όχι μονάχα δεν μπορείς να μ’ αγαπήσεις
μα και σαν φίλο δεν μπορείς για να με δεις.
