Όλοι οι φίλοι οι παλιοί,
Θεέ μου, πού να ‘ναι τώρα;
Ποιο κύμα τους παράσυρε
και ποια μεγάλη μπόρα;
Θα γυρνώ να κερνώ
τους περαστικούς.
Και ας λεν ό,τι θεν,
λόγια μην ακούς.
Μέρωσαν τ’ άγρια πουλιά,
κλειστήκαν στη φωλιά τους
Και για μια σίγουρη ζωή
χάσαν το πέταγμά τους.
Θα γελώ, θα μιλώ
στους περαστικούς.
Και ας λεν ό,τι θεν,
λόγια μην ακούς.
Δεν έχω, φως μου, παρελθόν,
το μέλλον δε με νοιάζει.
Τώρα εγώ μονάχα ζω,
που με κοιτάς με νάζι.
Θα γυρνώ να κερνώ
τους περαστικούς.
Και ας λεν ό,τι θεν,
λόγια μην ακούς.
Θα γελώ, θα μιλώ
στους περαστικούς.
Και ας λεν ό,τι θεν
λόγια μην ακούς.
