Αχ κι αν δε σου δώσει η μάνα σου
ογδόντα ομολογίες, αχ, ογδόντα ομολογίες,
άλλα λες κι άλλα μου κάνεις, βάλθηκες να με τρελάνεις.
Αχ και άλλα τόσα μετρητά,
να χάσει τις ελπίδες, αχ, να χάσει τις ελπίδες,
ντούρου, στην πλατέα του Κουμουνδούρου.
Αχ κι αν δε σου δώσει η μάνα σου
της Κοκκινιάς το σπίτι, αχ, της Κοκκινιάς το σπίτι,
άλλα λες κι άλλα μου κάνεις, βάλθηκες να με πεθάνεις.
Αχ, θα πα’ να πάρω τη Μαριώ
από τον Ποδονίφτη, αχ από τον Ποδονίφτη,
άλλα λες κι άλλα μου κάνεις, βρε Σμυρνιά, θα με πεθάνεις.
Αχ, αν δε σου δώσει η μάνα σου
αμπέλι και χωράφι, αχ αμπέλι και χωράφι,
άλλα λες κι άλλα μου κάνεις, βρε Σμυρνιά, θα με πεθάνεις.
Αχ και τότε βρε κοπέλα μου
θα μείνεις για το ράφι, αχ, θα μείνεις για το ράφι
ντούρου στην πλατέα του Κουμουνδούρου.
Αχ κι αν δε σου δώσει η μάνα σου
τα όσα σου ‘χει τάξει, αχ, τα όσα σου ‘χει τάξει,
άλλα λες κι άλλα μου κάνεις, βάλθηκες να με τρελάνεις
