Βγες, τραγούδα τη ζωή
Πες θα ‘ρθει ξανά πρωί.
Δες τον ήλιο μ’ άλλα μάτια
με ενός παιδιού χαρά
γιατί κι εσύ παιδί ήσουν μια φορά.
Ναι, το ξέρει ο ουρανός
Ναι, ο τόσο μακρινός
Αχ! Kι η νύχτα μ’ όλα τ’ άστρα
πως κάπου εδώ στη γη
πολλές καρδιές βαθιά έχουν μια πληγή.
Να! Mια ρόδα που γυρνά
Να! Tου λούνα παρκ η ρόδα
σου γνέφει ανέβα
τον κόσμο δες ξανά.
Μα, ίσως δεν πιστεύεις πια
κι αν σου λέω η ζωή
πως είναι απέραντη ομορφιά.
Δες είμαι δίπλα σου εγώ
το σκοτάδι θα τελειώσει
θα περάσει η συννεφιά.
Πάει και δε γυρίζει πια
πάει στου χρόνου τα κουπιά
πάει, γοργά κυλάνε οι ώρες
μα αν βρέξει μια βροχή
λευκό γυμνό το λουλουδάκι ανθεί.
Πάει και δε γυρίζει πια
πάει κι απάντηση καμιά
πάει, μα όπου κι αν ρωτάμε
μας λεν’ ό,τι αγαπάμε
ζωντανό θα μείνει στην καρδιά.
Μας λεν’ ό,τι αγαπάμε
ζωντανό πως μένει στην καρδιά.
Είν΄ όμορφη η ζωή
τραγούδα το κι εσύ
Ειν’ όμορφη η ζωή.
