Όποιος αγάπησε κι όποιος πονάει,
το ίδιο βάσανο τον τυραννάει.
όποιος πληγώθηκε και δεν μπορεί να γειάνει
ας γίνει φίλος μου, παρέα να μου κάνει,
αχ! ας γίνει φίλος μου, παρέα να μου κάνει.
Την ευτυχία μου την έχουν κλέψει
κι όποιος αγάπησε, ας με πιστέψει,
αφού το ταίρι μου για πάντα το ‘χω χάσει,
ο χάρος, πιο καλά, να ‘ρθεί να μ’ αγκαλιάσει,
αχ!, ο χάρος, πιο καλά, να ‘ρθεί να μ’ αγκαλιάσει.
Τώρα οι νύχτες μου περνούν θλιμμένες
γιατί οι ελπίδες μου είναι χαμένες,
εμένα ο πόνος μου βαθιά έχει ριζώσει
κι όποιος αγάπησε, μονάχα, θα με νιώσει.
