Πάλι σε ψάχνω σε παλιές φωτογραφίες,
στ’ αποτυπώματα ολόκληρης ζωής,
σ’ ένα συρτάρι, ξεκλειδώνω ευτυχίες
που τότε υπήρχες μοναχά για να τις ζεις,
τότε υπήρχες μοναχά για να τις ζεις.
Αχ, και να ξανάκουγα, στην πόρτα,
η ζωή μου, να γυρίζει, όπως πρώτα,
την φωνή σου να μου λέει, όπως τότε, “σ’ αγαπώ”,
ν’ ανασάνω μια στιγμή απ’ τον καημό.
Πάλι σε ψάχνω στις γλυκιές τις αναμνήσεις,
κάθε σημάδι σου που έχω για να ζω,
σ’ αυτό το σπίτι που δεν άντεξες να ζήσεις,
τι συνωμότησε να μη σε ξαναδώ,
τι συνωμότησε να μη σε ξαναδώ.
Αχ, και να ξανάκουγα, στην πόρτα,
η ζωή μου, να γυρίζει, όπως πρώτα,
την φωνή σου να μου λέει, όπως τότε, “σ’ αγαπώ”,
ν’ ανασάνω μια στιγμή απ’ τον καημό.
