Σε θυμάμαι πάντα όταν βρέχει
μέσα σ’ ένα δίχτυ της σιωπής,
ζωγραφιά στο πρόσωπό σου να ‘χεις
όλη την αγάπη της ψυχής,
σε θυμάμαι πάντα όταν βρέχει.
Όταν βρέχει, όταν βρέχει σε θυμάμαι
μα δε θέλω να γυρίσεις, σε φοβάμαι,
σε φοβάμαι.
Σε θυμάμαι πάντα όταν βρέχει
σε σταθμούς να σ’ αποχαιρετώ,
και να μη μπορώ να σε ρωτήσω
ούτε γιατί φεύγεις να σκεφτώ,
σε θυμάμαι πάντα όταν βρέχει.
Όταν βρέχει, όταν βρέχει σε θυμάμαι
μα δε θέλω να γυρίσεις, σε φοβάμαι,
σε φοβάμαι.
