Όταν μου λείπεις σε ζητάω,
σ’ έχω στο νου μου όπου πάω,
μα όταν ξανασμίγουμε,
παλιές πληγές ανοίγουμε.
Και φεύγω πάλι μακριά σου,
μα ξαναβρίσκουμαι κοντά σου,
δε θέλω ούτε να σε ξέρω
μα όταν λείπεις υποφέρω.
Για πες μου, πού θα φτάσουμε,
είναι γραμμένο, φαίνεται,
με πίκρες και με βάσανα,
παρέα, να γεράσουμε.
Όταν μου λείπεις σε γυρεύω
και σε μισώ και σε λατρεύω,
κι όταν, ξανά, βλεπόμαστε,
σαν δυο παιδιά τρωγόμαστε.
Και μόλις φύγω απ’ τη ζωή σου,
σε λίγο, έρχουμαι μαζί σου,
δε θέλω ούτε να σε ξέρω
μα όταν λείπεις υποφέρω.
Για πες μου, πού θα φτάσουμε,
είναι γραμμένο, φαίνεται,
με πίκρες και με βάσανα,
παρέα, να γεράσουμε.
