Όταν σε πρωτογνώρισα,
τρελά σε αγαπούσα
και νόμιζα σαν μ’ αρνηθείς,
πως δε θα σε ξεχνούσα.
Μα γρήγορα σε ξέχασα
και σ’ έχω λησμονήσει
και της καρδιάς μου τα κλειδιά
σ’ άλλην έχω χαρίσει.
Αφού ήσουν ανάξια,
εσύ να τα κρατήσεις,
πάρ’ το τώρα απόφαση
για να με λησμονήσεις.
Αυτή τώρα με χαίρεται,
χρυσή ζωή περνάει
και της καρδιάς μου τα κλειδιά
για πάντα θα κρατάει.
