Έχεις μια ματιά όλο λεβεντιά
που σου λεν όπου βρεθείς να μη βασκαθείς.
Έχω εραστάς χίλιους θαυμαστάς
δεν μ’ αφήνει όποιος με δει σε χλωρό κλαδί.
Είσαι πράγμα σαν να λέμε εμπορικό
φρούτο γινωμένο και γλυκό.
Ρουμπί, Ρουμπί, Ρουμπίνα
δε σε σηκώνει πια το κλίμα στο νησί
να πας χρειάζεται και λίγο στην Αθήνα
για να γλεντήσεις τα νιάτα σου κι εσύ.
Μ’ αυτά τα κάλλη σου αφράτη μου Ρουμπίνα
μεθάς κοσμάκη σαν το παλιό κρασί.
Να ‘μουνα πιο νιος, θα `τανε αλλιώς
θα σου έλεγα στ’ αυτί τώρα κάτι τι.
Ότι κι αν μου πεις γέρο δεν μπορείς
δεν ανάβουν οι φωτιές μόνο με ματιές.
Κι όμως τα ξερά κλαδιά με μια ματιά
παίρνουνε πιο εύκολα φωτιά.
Ρουμπί, Ρουμπί, Ρουμπίνα
δε σε σηκώνει πια το κλίμα στο νησί
να πας χρειάζεται και λίγο στην Αθήνα
για να γλεντήσεις τα νιάτα σου κι εσύ.
Μ’ αυτά τα κάλλη σου αφράτη μου Ρουμπίνα
μεθάς κοσμάκη σαν το παλιό κρασί.
