Κάτω απ’ το φως του Φεγγαριού,
τα χάδια ενός παλικαριού, την ξελογιάζανε,
γιατί την κράταγε σφιχτά,
και τα φιλιά του τα πνιχτά τη συνταράζανε.
Έτσι κι αυτός ο νιος με χάδια τη νανούριζε,
σαν μεθυσμένη αυτή με γλύκα του μουρμούριζε,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
Να `ταν να μην τελειώσει τούτη η γλύκα,
που μου μεθάει την καρδιά,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
Όπως είσαι εδώ κοντά μου,
στον βελούδινο οντά μου,
ας μην τέλειωνε η βραδιά.
Έτσι κι αυτός ο νιος με χάδια τη νανούριζε,
σαν μεθυσμένη αυτή με γλύκα του μουρμούριζε,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
Να `ταν να μην τελειώσει τούτη η γλύκα,
που μου μεθάει την καρδιά,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
Όπως είσαι εδώ κοντά μου,
στον βελούδινο οντά μου,
ας μην τέλειωνε η βραδιά, σ’ αγαπώ.
