Ό,τι έχω πει το σκίζω,
μια δεκάρα δεν αξίζω, ναι,
μα ότι έχω κάνει δεν τ’ αλλάζω.
Κάνω μόνο μια ευχή,
από μένα ούτε λέξη να μη μείνει,
να χαθεί μαζί με μένα στη στιγμή.
Να περνάω από πόρτες ανοιχτές
σ’ ένα μεγάλο αύριο απ’ το χαμένο τώρα,
σ’ ένα μεγάλο αύριο απ’ το θλιμμένο χτες.
Σαν καράβι αρμενίζω,
ότι έχω πει το σκίζω, ναι,
μα ότι έχω κάνει δεν τ’ αλλάζω.
Ότι φεύγει δε γυρνάει
και καλύτερα στο διάολο να πάει
πριν τη μάσκα του αγίου να ντυθεί.
Να περνάω από πόρτες ανοιχτές
σ’ ένα μεγάλο αύριο απ’ το χαμένο τώρα,
σ’ ένα μεγάλο αύριο απ’ το θλιμμένο χτες
