Εσύ είσ’ απ’ την Καλαμαριά
κι εγώ απ’ τη Νέα κρήνη,
έτσι και πάρουμε φωτιά
κανένας δεν τη σβήνει.
Σαλονικιά μου, γόησσα,
τη μάνα μου αγνόησα
για να σ’ ακολουθήσω,
Σαλονικιά μου, μάγισσα,
και την καρδιά μου ράγισα
μέχρι να σ’ αποκτήσω.
Τρελαίνομαι σαν σκέπτομαι,
άλλος πως θα σε πάρει,
γι’ αυτό πηγαινο – έρχομαι
σαν τον τρελό Βαρδάρη.
Σαλονικιά μου, γόησσα,
τη μάνα μου αγνόησα
για να σ’ ακολουθήσω,
Σαλονικιά μου, μάγισσα,
και την καρδιά μου ράγισα
μέχρι να σ’ αποκτήσω.
