Κρεμασμένη πίσω από ένα φορτηγό
καμαρώνω για τα χάλια μου τ’ αλήτικα,
τα χιλιόμετρα μετρώ, με τον κίνδυνο γελώ,
να προφτάσω της ζωής μου την ταχύτητα,
τα χιλιόμετρα μετρώ, με τον κίνδυνο γελώ,
να προφτάσω της ζωής μου την ταχύτητα.
Σαν Χριστουγέννα που λάμπουνε το βράδυ
τα φωτάκια του κρατάω για σημάδι,
παίρνω φως χρωματιστό, λάμπω για να στολιστώ
και ρισκάρω ό,τι έχω στο σκοτάδι.
Κρεμασμένη στης ζωής το φορτηγό
τραγουδάω για τα λάθη μου τ’ αλλιώτικα,
φεύγω και τα προσπερνώ, κρύβω να φανερωθώ,
να προφτάσω τις αγάπες μου που δόθηκα,
φεύγω και τα προσπερνώ, κρύβω να φανερωθώ,
να προφτάσω τις αγάπες μου που δόθηκα.
Σαν Χριστουγέννα που λάμπουνε το βράδυ
τα φωτάκια του κρατάω για σημάδι,
παίρνω φως χρωματιστό, λάμπω για να στολιστώ
και ρισκάρω ό,τι έχω στο σκοτάδι.
